Ποια είναι η σχέση σου με το φαγητό;

Ποιες είναι οι σκέψεις σου γύρω από το φαγητό; Πώς τις υποδέχεσαι; Αν είσαι μια γυναίκα που εδώ και καιρό παλεύει με τα κιλά της ίσως αυτές οι σκέψεις σε βασανίζουν και συνέχεια προσπαθείς να τις ξεφορτωθείς. Αλλά… για προσπάθησε να «μη σκέφτεσαι τα μελομακάρονα». Ακριβώς! Δε γίνεται!

Όσο μάχεσαι τις σκέψεις σου γύρω από το φαγητό τόσο περισσότερο το σκέφτεσαι. Ένα πρώτο βήμα για να αλλάξει η σχέση σου με το φαγητό είναι να υποδεχτείς τις σκέψεις αυτές με τρυφερότητα. Αντί να προσπαθείς να τις διώξεις ίσως σε συμφέρει να τις παρατηρήσεις.

Πότε έρχονται αυτές οι σκέψεις; Θα σε επισκεφτούν όταν είσαι με μια καλή παρέα, όταν είσαι μπροστά σε κάτι νέο και δημιουργικό; Όταν νιώθεις ότι η ίδια ορίζεις τα βήματά σου στη ζωή; Έρχονται όταν αισθάνεται πλήρης και χαρούμενη ή όταν αισθάνεται ηττημένη, κουρασμένη και αβοήθητη; Τα συναισθήματα αυτά δεν είναι σε καμία περίπτωση ένδειξη παθολογίας, αλλά απόδειξη της φυσιολογικής ανθρώπινης ευαλωτότητας. Είναι αυτή η ευαλωτότητα που μάλλον ήρθε η ώρα να αγαπήσεις.

Ενδεχομένως παρατηρήσεις ότι οι σκέψεις σου για το φαγητό κάποιες φορές σε εξυπηρετούν, καθώς σε βοηθούν να παίρνεις μια εσωτερική απόσταση από πράγματα που σου σπάνε τα νεύρα! Ή ότι μετά από μια κουραστική μέρα κατά την οποία φρόντιζες άλλους ανθρώπους στη δουλειά ή στο σπίτι σου δίνουν την αίσθηση ότι επιτέλους είσαι κοντά στον εαυτό σου, που δικαίως κι αυτός ζητά φροντίδα.

Οι σκέψεις αυτές συνήθως δείχνουν εσωτερικές σου ανάγκες που ίσως παραμελείς. Όσο αρνείται στον εαυτό σου το διάλειμα, τόσο πιο παρορμητική θα είναι η επίσκεψη στο ψυγείο. Όσο πιο πολύ βιάζεσαι να ξεφορτωθείς τα κιλά σου με στερητικές δίαιτες και «απαγορευμένες» τροφές, τόσο πιο πολύ θα μεγαλώνει η λαχτάρα για το γλυκό, το λιπαρό, το απαγορευμένο, με τις ενοχές (αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό) να ακολουθούν. Έτσι ενδεχωμένως περίοδοι στέρησης θα εναλλάσσονται στη ζωή σου με περιόδους «αφήματος» στο φαγητό με αποτέλεσμα η εσωτερική διαμάχη να διαιωνίζεται.